Canalblog
Suivre ce blog Administration + Créer mon blog

Nele & Mathieu

6 mai 2008

een lange nacht

Na een zalige nacht in Bangkok, hebben we het teaken huis van de intussen overleden Amerikaan Jim Thompson bezocht... Voor mij ook een nobody voor ik de gids van Thailand opensloeg... Thompson zou nieuw leven geblazen hebben in de zijde-industrie van Thailand en hield ook van kunstverzamelen... Zijn huis is nu rariteitenkabinet van allerlei objecten [behalve zijde] ... Inspirerend mooi ingericht!

Verder zijn wat gaan rondhangen in de shoppingcentra van Bangkok... het is een heus labyrint; om na twee gangen meteen je orientatie te verliezen.... De centra zijn onderling met elkaar en met de skytrain verbonden... Je wordt er als het ware naar toe gezogen... Van zodra een deur opent, word je aangetrokken door de verkoelde lucht die zo welkom is als je het ook maar even waagt de shopping te verlaten... 

We zijn net in Abu Dhabi geland... Heb net drie films gekeken en ben een beetje groggy.
Voor de rest ziet alles er right on schedule uit om huiswaarts te gaan.

Groetjes,

Nele

Publicité
Publicité
6 mai 2008

shopping et Jim

Notre derniere journee s est resumee et simplifiee a la visite de la maison de Jim Thompson et du shopping dans les tres tres nombreux et immenses shopping centers de bangkok...

un dernier message d abu dhabi avant de prendre le dernier vol pour Bruxelles... pour nous, il est quasi 4h du mat et toujours pas dormi... pffffff... chuis naze!!!

mat

6 mai 2008

quelques photos de chiang mai - Ayuthaya - Bangkok

apres les cafards, voici les vers pour 200 baht (4 euros)... produit de luxe?

Picture_025

ca a l air bon, non???

Picture_029

parfois un peu de pluie...

Picture_031

Picture_028

pas_le_meme_style... (space_est_casse)

Picture_055      Picture_068

5 mai 2008

on n'etait pas en birmanie

hello,

hier soir, depart de chiang mai en train couchette avec une minute d avance... on avait une cabine individuelle (pour nous deux), la clim etait reglable, un petit evier dans la cabine avec des bouteilles d h2o, un gars fait nos lits... tout s annoncait bien!
je m equipe: boules quies, masque pour les yeux, pull a capuche, capuche sur la tete, pantalon et chaussettes (ca faisait longtemps)... et par miracle, je m endors assez facilement...  et je ne me reveille que 2 ou 3 fois pour remettre une boule quies... je m eveille vers 4h45... on devait arriver vers 5h05 a ayuthaya (escale avat bangkok)... je reveille Nele... au meme moment on pense entendre le controlleur frapper a la porte (on lui avait demande un "wake up call")... tout allait super... MAIS je m etais reveille car le train s etait arrete dans une gare... j avais retenu le nom... une fois Nele eveillee, je lui en parle et on regarde la carte... on etait encore a 167km de notre escale... pffffffff, satane train qui ne fait meme pas du 50km/h de moyenne... bref, on se recouche pour 2 heures somme toute bienvenues... idem mutatis mutandis (oulala c est loin le latin) pour le reveil... le controlleur nous reveille violemment... " BAM BAM BAM AYUTHAYA!!!!"

on se leve en 4 eme vitesse... nos sacs etait prets... et on se retrouve debarque dans la gare, la tete dans le cul... au milieu des "WHERE YOU GO"  et des "WHERE YOU FROM"... perso j etais assez perdu... mais bon... quelques minutes plus tard, j ai emerge...

on a zigzage entre les rabatteurs pour aller dans une adresse du lonely pour aller manger, se brosser les dents et mettre mes lentilles... toujours pas question de douche apres avoir passe une journee et une nuit dans les memes vetements... beark!... heureusement qu il y avait moins de 30 degres hier...

bref, on a visite Ayuthaya qui est assez magnifique... et vers 13h on a repris le train... au guichet on commande un 2eme classe clim... et sans rechigner on paye 500 bahts pour 2... 10euros... une fois assis en attendant le train... je me rappelle  que le lonely (et sandrine aussi d ailleurs) parlait de 30 baht pour 2 ...
Bref, on est retourne pour avoir le billet le moins cher... et on est passe de 500 a 30 baht... pas mal les economies, hein... mais la troisieme classe ventilateur, c est quelque chose!!!!! crevant de chaud... bouscule tout le temps par les vendeurs ambulants... wagon rempli... pas de portes au train... si si on peut sauter en marche comme mac gyver ou monter en marche comme dans les films de cowboy... et pas de fenetres evidemment... c est la troisieme classe apres tout...

Bref, on arrive finalement a bangkok, creves, puants, etc... on refuse les prix exhorbitants de 3-4 tuk tuks... on en trouve finalement un qui nous emmene a notre premier choix dans le lonely.. un petit guest house pas trop cher dans le quartier "SIAM" quartier hyper branche, anime et certainement pas pauvre... c est ici que viennent se ressourcer les occidentaux en mal du pays... on en avait bien besoin apres ces trajets en train, la chaleur et l odeur des echoppes de poissons encore dans nos narines ...

apres avoir prix une bonne douche... on est parti se bouffer un mac do... QUEL BONHEUR!!!!!!!

Finalement on a glande dans les shopping centers de SIAM... vive la clim... et malheureusement, tout est bcp trop cher... soit ce sont des grands couturiers, soit les marques normales sont + cheres que chez nous... seuls les levis 501 a 40euros auraient pu nous seduire... mais la mastercard est restee bien a sa place...

nous voila maintenant a l accueil de notre hotel, las de cette longue journee, un petit passage sur le blog...

c bientot le repos des guerriers... ;-)

demain, au programme, la touristique "maison de jim thompson", un petit tour dans un parc et decollage vers 20h50...

A bientot...

Mat...

5 mai 2008

Zijn er nog vragen over het openbaar vervoer in Thailand?????

Gisterenavond hebben we in Chiang Mai de slaaptrein naar Ayutthaya genomen... De steden zijn ongeveer 600 km van elkaar verwijderd...  De trein vertrok goed getimed... Aangezien wij bij elke stopplaats niet van plan waren om uit het raampje te kijken of we er al waren, hadden we gevraagd aan de conducteur ons te wekken. Het alarm [5u00] van Math zijn gsm was onze back-up... 
Toen we wakker werden en als twee springchickens gepakt en gezakt klaar stonden om af te stappen aan de deur, stopte de trein in een dorpje/stadje dat op onze kaart nog makkelijk 180 km verwijderd was van onze eindbestemming... Door het slakkentempo had de trein een achterstand van 1.5u opgebouwd .. Hoe dan ook, voor ons betekende dat schitterend nieuws want wij konden nog wat bijrusten en bij dageraad op pad vertrekken ipv in het holst van de nacht!

Het gedoe met de trein was absoluut de moeite waard; Auyttaya is ontroerend schoon! We bezochten een tempel en drie archeologische religieuse sites en deze laatsten zijn echt adembenemend... Ze stralen zoveel rust en sereniteit uit ... Je wordt er stil van en je zou voor minder je bekeren tot het bouddhisme ... De archeologische resten duidden op de historische rijkdom en macht van Auytthaya. [Zonder in detail te treden; in 1767 werd Ayuttaya verwoest door de Birmanen. Ayutthaye verloor toen haar invloedrijke positie. Ze was voorheen de hoofdstad van Thailand] ...
Wie naar Thailand trekt, moet Ayutthaya zeker op het programma zetten ...

Bisss,

Nele

 

Publicité
Publicité
4 mai 2008

Klef vervoer in Chiang Mai

Gisteren zijn we op uitstap geweest naar Lamphun, een ministadje, 25 km ten zuiden van Chiang Mai. Het was een hele expeditie om er te geraken. In de gids stond dat we makkelijk het openbaar vervoer konden gebruiken. Aan het centrale busstation zou elke 10' een bus richting Lamphun vertrekken...

We stonden wat verloren te wachten, te twijfelen of we ons wel aan de juiste halte bevonden. De dame aan de infobalie zei ons dat de bus arriveert in " just a minute" met brede smile... 
Na 15' wachten gaan we terug naar de infodesk...
"a minute", zegt ze ons opnieuw...
We blijven nog maar eens 15' geduldig [?] wachten...  Ik wend mij terug aan de balie en vraag of de bus de nog komen zal... waarop de dame zegt:
"Yes yes every 15 minutes" ... Wanneer ik haar vraag wanneer de laatste bus gekomen was, bladerde ze ver terug in haar boekje en antwoordde ze op een heel vriendelijke toon;
"11.15 am; ... Actually, do not know when bus is coming"... en dan verschijnt weer die brede glimlach van haar...  De smile doet veel vergeven maar ... for your information; dat was dus 2 uur voor onze aankomst aan het busstation!!!!! Na onze mini-ervaring, mogen we stellen dat de uurroosters van de bussen niet te betrouwen zijn. We hebben dus een correctie aan te brengen in de trotter en de lonely planet.

We beslissen dus om een blauwe songthaew te nemen. Dat is een soort van pick-up met dak met zitbanken. De blauwe songthaew heeft een vaste route met stopplaatsen, maar anders dan een bus kan je hier teken doen wanneer je precies wil afstappen... De blauwe songthaews worden gebruikt voor langere afstanden, ze verlaten de stad, terwijl de rode songthaews eerder fungeren als taxi's [de route kan je aanpassen en het is daarom ook duurder - ze blijven in de stad]...

De chauffeur van de blauwe songthaew heeft er baat bij zoveel mogelijk mensen te vervoeren omdat je betaalt per persoon... 16 Baht [=32euro pp] om naar Lamphum te gaan. Hij vertrekt daarom pas als zijn busje afgeladen vol zit. Telkens wanneer we dachten... nu is er echt wel geen plaats, kwamen er nog een drietal mensen bij ...  De chauffeur achtte zijn busje pas klaar voor vertrek met 19 personen !!!!!!! Vel tegen vel!!! Lekker kleffie.
We hebben leuke babbels gehad met de locals in de songthaew... een juffrouw van de lagere school vertelt ons in zeer gebrekkig Engels dat ze Engels geeft. Very good zeggen wij. Lang Math zat een soldaat die ontzettend opgetogen was om zijn paar woordjes Engels op ons uit te testen, met zijn handbook op de schoot. 'Your Name?, Your Age?'... Wanneer wij hem antwoorddden was hij zo aangegrepen dat het werkte ...  Vertederend om zien.

Liefs,

Nele

4 mai 2008

what's your name

hier, apres vous avoir laisse un petit message, nous sommes parti pour le terminal de bus dans le but de partir a lamphun... petit village ou il y a quelques temples... les bus devaient se suivre toutes les 10 minutes... apres 15 minutes d attentes, on demande quand le bus arrive et on nous repond 1min... ok... epate par la precision... 15 minutes, plus tard, on repose la question, meme reponse: 1 min... hum hum, on commence a ne plus trop y croire... bref, apres investigation, il s avere que le dernier bus etait passe vers 11h15... et il etait au moins 13h15... donc on a laisse tomber pour passer au plan B... le songthaew... un nom barbare pour une sorte de gros pick up americain hyper vieux dont la partie arriere est amenagee pour accueillir plusieurs passagers... apres avoir evite les rabatteurs et leurs trajets a 400 baht (8euros)... on a enfin trouve notre songthaew a 0.32euros la personne pour 26 km (la sncb devrait revoir ses tarifs)... mais il etait archi rempli (que l on croyait)... il contenait +-10 personnes nous y compris... on etait relativement serre... mais ce vehicule ne part que quand il est plein... on a du attendre d etre 19... INCROYABLE!!! on etait comme des sardines... on etait aussi les seuls touristes... les autres etaient des femmes qui avaient fait leur marche a chiang mai... il y avait meme un soldat qui a fait une grosse partie du trajet accroche a l exterieur du pick up... un truc de fou... apres une bonne moitie du trajet, on etait 5-6 et notre ami soldat s est assis a cote de nous et a sorti son livre "learning english"... apres de longues minutes d hesitations, il ose un "what's your name", puis apres quelques "nice to meet you" et "how old are you", on etait copains et tout le monde parlait ensemble... on apprend qu une des femmes parlant tres mal anglais (la meilleur du bus apres nous) etait prof d anglais... brrrr, on comprend pourquoi ils sont si nuls en anglais... enfin, apres un tres sympathique et authentique voyage d une bonne heure, on arrive a lamphun... le temple etait sympa et comme seuls touristes, on avait un peu l air de gros americains en train de profaner le lieux de priere de ces pauvres thailandais... Sur ce, apres avoir goute du gras de porc passe a la friteuse, on est alle manger dans un petit resto... miam miam, une colonie de fourmis qui sortent du pot de sucre... mais c etait bon... 126 baht (2.52euros) pour nous deux... ensuite, on est rentre dans le centre en passant par un centre commercial... c est incroyable la difference de style de vie entre ce petit village a moitie perdu ou on a du mal de trouver des infos en anglais et ce centre commercial ou on a assiste au lancement hyper mediatise du dernier nokia a renfort de pin-up thai ou encore avec ses bars a karaoke (une dizaines de cabines pour 2-3 personnes... un peu comme dans "lost in translation")... A bangkok, cette difference de niveau de vie est encore + incroyable... on prend le taxi pendant une heure pour 5-6 euros, un ananas coupe en morceau pour quelques 0.4euros, un massage thai pour 6 euros... et hop, on rentre dans le MBK, temple du shopping pour ado friques et branches et la derniere chemise paul smith est a 200euros... Cette parenthese fermee, on a aussi visite quelques marches de nourriture ou nous n avons pas eu trop de mal a resister au cafards et autres chenilles frits... beark... ensuite, une petite douche et on est parti manger dans une petite echoppe pour Nele... soupe de nouille et poulet... et dans un bar a cote pour moi... une grosse tranche de pain brioche tartinee d une grosse couche de beurre, grillee et ensuite saupoudree de sucre... miam miam un delice... une sorte de pain perdu sans oeuf... ensuite j ai essaye la meme chose avec du chocolat... finalement on est alle dans un bar qui bougeait... avec un groupe qui jouait en live et des thai qui allaient esquinter des chansons anglaises... on avait parfois la chair de poule... ;-) mais le plus fou etait qu il y avait une serveuse par table.... c etait fou... + de 10-12 serveuses... toutes des pin up... maquillees a outrance... quand on commandait, trois serveuses venaient prendre note... tres bizarre... comme si le fait d etre entoure par trois pin up allait me faire commander du laurent perrier... ;-//// on est finalement rentre se coucher apres une tres chouette journee... il est 11h26... cet aprem, mission temple dans le centre... et ensuite le train de nuit par a 17h55 (s il est a l heure) pour bangkok... arrivee 7h du mat... on fera probablement une escale a ayuthaya... NB: aujourd hui il fait frais... beaucoup de thai portent un pull... meme nous on trouve qu il fait juste bon... il fait 28 degres... ;-) bon we... mat.
3 mai 2008

The humain ZOO

Chiang Mai is ontzettend toeristisch... de grote aantrekkingspunten hier zijn; de trektochten in de bergen om er volksstammen te ontmoeten, een bezoek aan de olifantenschool, naar shows te gaan kijken van slangbezweerders of misschien iets minder spectaculair orchideen farms te gaan bezoeken...
Toeristenbureau's, taxichauffeurs, guesthouseholders moeten allemaal leven van de commissie van die trektochten...  Althans die indruk hebben we... Gisteren bij ons bezoek aan het oude stadscentrum aan een tempel klampte een sympathieke dame ons aan. We maakten een praatje. Ze vertelde dat ze ging trouwen en dat ze speciaal van Bangkok naar Chiang Mai was gekomen om hier haar trouwkleed te laten maken... Na vijf minuten was duidelijk voor welke shops ze op commissie werkte; op kaart duidde ze aan waar wij juwelen moesten kopen en waar we naar een klerenmaker kunnen gaan voor een maatpak. In een adem vertelde ze ook waar we onze trektochten moeten reserveren om de olifanten te zien basketballen en waar we de girafvrouwen kunnen ontmoeten [je weet wel; die vrouwen met tal van ringen rond hun hals].... Maar the humain zoo is niet aan ons besteed en de overige aantrekkingspunten overigens ook niet. 

We genieten juist van de sfeer van de stad, kuieren van tempel naar koffiehuis en van koffiehuis naar shops ... we hebben gisteren veel gewandeld;De voetmassage was welkom!  Ik heb trouwens voor het eerst een manicuur laten doen terwijl ze mijn voeten aan het masseren waren. Decadent zicht! De manicure vroeg me welke kleur nagellak ik wilde. Om iets niet te opvallend te nemen, duidde ik een een potje nagellak aan dat een huidskleur had.. het resultaat is dat ik nu rondloop met een mokkakleurig lakje dat van ver er een beetje vuil uit ziet. Het is wel deftig aangebracht; in 4 lagen stel je voor! Ik zal meer dan een potje disselvant nodig hebben, vrees ik.. en dat heb ik niet bij in mijn beautycase ;)

Zodadelijk gaan we Lamphun bezoeken, een stadje 25km ten zuiden van Chiang Mai. Daar zou een van de mooiste tempels van het noorden liggen en de grootste gong ter wereld hangen ... Het krijgt toch 3 sterren in mijn gids.

Morgen nemen we al de slaaptrein naar Bangkok. Ik zou het liefst nog halte houden in de stad Ayuttaya, een stad van historisch belang op 1h3 van Bangkok met trein... Probleem is dat de trein rond 5u s nachts stopt in Ayuttaya... De stad zou eeuwenlang een van de belangrijkste politieke centra zijn geweest van Thailand... met alle decor en pracht vandien. 

groetjes [en hieronder verschijnt mijn naam in het thais]

สำ

3 mai 2008

mmmmmhhhh une bonne nuit...

ahhhh, il est 11h, on a emerge du lit a 9h apres une bonne nuit de sommeil (enfin...)... pris un petit dej et pestant sur la meteo, on s est dit qu on allait un peu sur le net... ici il drache comme pas permis!!!

faut dire que pour bien dormir, on s etait donne les moyens: un package "mains/pieds" pour nele et une heure de massage a l huile pour moi... quelle pied!!!

on espere que la drache ne va pas trop durer car on voulait aller a lamphun (25 km dans le sud)

perso, je prefere pas tous les trucs style des elephants qui jouent un match de foot ou peignent des peintures (c est veridique ca existe)... ou encore aller dans un "human zoo" pour voir des femmes girafes, etc... j ai horreur de ces trucs mega touristiques... donc on va essayer par nous memes d aller dans le bled le plus proche ou il y a des choses a voir... et pour ce qui est trekking, on n est pas vraiment equipes...

enfin voila... pas de grandes nouveautes si ce n est qu il ne reste plus bcp de jours...

demain soir, on part sur bangkok en esperant faire une halte a ayuthaya... mais le train arrive la bas a 5h15 du matin... pffffff... on verra... puis une derniere nuit a bangkok et on prepare nos affaires pour prendre l avion vers 20h a bangkok...

donc encore 3 fois dodos (dont une fois dans le train) et puis on rentre...

a bientot.

mat.

2 mai 2008

op citytrip naar Chiang Mai

Na het gezapige ritme van eilanden is het weer prettig om terug in de drukte van een stad te komen... gelukkig is Chiang Mai niet zo luchtvervuild als Bangkok, veel hoogbouw is er trouwens ook niet, maar ze heeft toch de nodige geluidsoverlast om zich stad te mogen noemen! ...

Na een zoektocht naar een geschikt guesthouse, thanks to lonely planet, beslisten we uiteindelijk te logeren in de oude binnenstad in een eenvoudige kamer toch wel met airco en  een warme en OOK KOUDE douche (dat stond zo op hun publiciteitspanelen!). Math kon de slaap al niet goed vatten door het stadslawaai, het was alsof ze in het holst van de nacht aan het werken waren aan een constructie vlakbij... Ik werd dat niet zo gewaar... wat mij eerder wakker hield waren de wisselende temperaturen. Met airco maakte het toestel luide ronkende geluiden, zonder airco was het SNIKHEET.... Met als gevolg dat we het toestel telkens aan en daarna terug uitschakelden...

Vanmorgen checkten we out, op zoek naar beter?... Vanavond logeren we in het business centrum van de stad.

Zodadelijk gaan we de stad verkennen.
Benieuwd wat dat geeft...

x,

Nele

Publicité
Publicité
1 2 3 > >>
Nele & Mathieu
Publicité
Publicité